Στα φτερά της Ιστορίας, Απηχήσεις της Κατοχής και του Εμφυλίου στη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή
“Απηχήσεις της Κατοχής και του Εμφυλίου στη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή“, Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2022, στις 7μμ.
Η τέταρτη διαδικτυακή συνάντηση του κύκλου” Στα φτερά της Ιστορίας” που διοργανώνει ο ΟΙΕΕ και το Εργαστήριο Ιστορίας και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Zoom meeting
Meeting ID: 825 4598 2193
Passcode: 995284
Συζητούν οι συγγραφείς Μαρία Στεφανοπούλου, Ελισάβετ Χρονοπούλου και Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης με τον Δημήτρη Παπαγεωργάκη,εκπαιδευτικό, Msc Νεοελληνική Φιλολογία, συμμετείχε σε ομάδες που εκπόνησαν εκπαιδευτικό υλικό και το Πρόγραμμα Σπουδών για τη Λογοτεχνία της Γ΄ Λυκείου (2019).
Αφόρμηση τα βιβλία τους “Άθως ο δασονόμος”, Το Ροδακιό 2014, “Ο έτερος εχθρός”, Πόλις 2017,“Το χιόνι των Αγράφων”, Κίχλη 2021.
Για το “‘Αθως ο δασονόμος“:“ Το μυθιστόρημα της Μαρίας Στεφανοπούλου θέλει να θεραπεύσει ένα διπλό, ιστορικά συγχρονισμένο τραύμα. Υπεύθυνοι για τα Καλάβρυτα ήταν οι ναζί και οι ξένοι – η Μαριάνθη θα βάλει στον λογαριασμό και τους έλληνες αντάρτες. Υπεύθυνοι για τον Εμφύλιο, που ξεκινάει ήδη από την εποχή των Καλαβρύτων, είναι τόσο ο Εθνικός Στρατός όσο και οι κομμουνιστές. Η διαιώνιση, ωστόσο, αυτών των ευθυνών, όπως θα δείξει κατ’ επανάληψη ο εκτελεσμένος Αθως, δεν οδηγεί πουθενά και η λήθη μπορεί, εν μέρει τουλάχιστον, να είναι κάποτε πιο ανακουφιστική από τη μνήμη: μόνο έτσι θα καταφέρουμε να κλείσουμε τις πατρογονικές πληγές και να ζήσουμε επιτέλους τη δική μας ζωή χωρίς εκ παραλλήλου να ξεχάσουμε ποτέ τι όντως έχει συμβεί.”
Β. Χατζηβασιλείου, ΤΟ ΒΗΜΑ 9/5/2014
Για το “Ο έτερος εχθρός“: “…. Τα διηγήματά της «Ο έτερος εχθρός» (εκδ. Πόλις) συνθέτουν αρθρωτά ένα ευρύτερο αφήγημα, σαν σπουδή πάνω στη μνήμη και ελεγεία πάνω στο τραύμα. Με την κινηματογραφική διαδρομή της, η Ελισάβετ Χρονοπούλου μοιάζει να ορίζει ένα βλέμμα ευρύχωρο, και τολμηρό, ένα βλέμμα θριάμβου, ήττας και συνθηκολόγησης. Έρχεται η χρονική συγκυρία που μία σπουδή μνήμης πάνω στις σκιές της Ιστορίας συμπίπτει με το κλείσιμο μεγάλων κύκλων. Αλλά η Ελισάβετ Χρονοπούλου, ενώ μιλάει για τη γερμανική Κατοχή, επιλέγοντας δέκα περιπτώσεις αμφίδρομης ανασκόπησης και απρόσμενης παλινδρόμησης, εκτείνει το βλέμμα της σε ένα φιλοσοφικά επεξεργασμένο έδαφος ανθρώπινης αμηχανίας. Συνθλίβει τον άνθρωπο η επίπτωση της ιστορικής συγκυρίας και η συνάντηση με τον θάνατο, αλλά τον διευρύνει η διαχείριση αυτής της ανάμνησης, τον διαστέλλει η επίγνωση της τυχαιότητας και τον ελευθερώνει η σύμπτωση της επιβίωσης.”
N. Βατόπουλος , Καθημερινή 16/1/20
Για το “Το χιόνι των Αγράφων“:«Βεβαίως, ο Χατζημωυσιάδης ούτε για μια στιγμή δεν χάνει τον στόχο του. Βάζει τον άνθρωπο στο κέντρο της ιστορικής δίνης, τον άνθρωπο εν πολέμω και το πεπρωμένο του, ανθρώπους κάποτε αγέρωχους και τώρα αθύρματα, προδομένους και ηττημένους. Υπ’ αυτή την έννοια, αξιοποιώντας και τις προκρίσεις της «ιστορίας από κάτω», ο συγγραφέας των Εξόδων νοσηλείας (Ενύπνιο, 2020) μας φιλοδωρεί με ένα κατορθωμένο μυθιστόρημα για την ανακατασκευή της μνήμης και του βαθιά χαραγμένου τραύματος. Δεν πρόκειται μόνο για τα τραύματα που το χιόνι διέστιξαν, το χιόνι στον βορινό όγκο του Οθρυος, στον Κίσαβο, στον Ολυμπο, στα Πιέρια, στον Γράμμο, στον κάμπο των Φαρσάλων πριν, στον Πηνειό. Πρόκειται για ένα επίμοχθα κεντημένο κείμενο, μια πένθιμη συμφωνία σε έξι μέρη, για τη συντριβή του μαχόμενου και μαχητικού ανθρώπου.»
Η. Καφάογλου, Εφημερίδα των Συντακτών 28/5/2022